Ένα κομμάτι από τον ήλιο του Τρελού

Για να γίνει αυτό που είναι

βγήκε από τον εαυτό του → βγήκε

και μέσα του απέμεινε ένας άγνωστος

Πήρα τη νύχτα υπό μάλης

δώρο για κάθε σώμα και φέρνω αυτό το μήνυμα:

Ζύγωσε σαν τη θάλασσα που τη στεριά ζυγώνει→

Αγγίζονται μα δεν ενώνονται

Η κάθε μια το αντίθετο της άλλης.

-Όμως,γιατί είμαι όμορφη Τρελέ;

-Γιατί το πλοίο είναι εκείνο που σε βλέπει,όχι το κύμα

ΑΔΩΝΙΣ//ενικοί (Σώμα), 1973-1975

μτφρ: Αγγελική Σιγούρου

εκδ: Πατάκη